Vandaag zijn we voor het eerst naar het UMCG voor de behandeling, in plaats van Utrecht. Omdat er in Utrecht veranderingen aan het systeem worden gedaan deze week en ze wat problemen verwachten in de dossiers, willen ze geen risico lopen in de behandelingen, vandaar dat we deze week in Groningen zullen zijn. Ook zullen vanaf nu de meer “standaard” behandelingen waarschijnlijk in Groningen worden gepland, wat best fijn is vanwege de reisafstand naar Utrecht. We hebben een afspraak gehad bij de apotheek om de medicatie door te spreken die Lize heeft, en gaan daarna door naar de Anesthesie, om de ingreep onder narcose voor donderdag door te spreken. Deze afspraken duren niet lang, we kunnen dan ook snel door naar de afdeling Kinderoncologie, waar we de komende tijd een vast team hebben die de behandelingen in Groningen zal doen. We hebben een kort kennismakingsgesprek met de arts en krijgen uitleg over de afdeling en manier van werken.
Dan is het tijd om medicatie toe te gaan dienen via het infuus, maar daarvoor moet eerst het vlindertje, de aansluiting op de port a cath, weer worden geprikt. We hebben daarvoor eerst al verdovende zalf thuis gesmeerd op de plek waar geprikt wordt zodat Lize zo min mogelijk zal voelen van het aansluiten. Maar omdat het de eerste keer is dat dit zo wordt aangesloten, (de vorige keer is dit onder narcose gedaan, bij het plaatsen van de port a cath) vind Lize het toch heel spannend. Samen met de pedagogisch medewerker zoekt ze in een groot zoekboek, en door de afleiding merkt ze niet eens dat de lijn wordt aangesloten. Mega dapper, zo rustig dat ze het ondergaat terwijl ze het echt wel spannend vindt. Er wordt dan ook gelijk weer wat bloed afgenomen via de infuuslijn. Dit bloed wordt altijd meteen onderzocht zodat ze de resultaten nog kunnen zien voordat we naar huis gaan. Mochten er waardes niet goed zijn, dan kan er gelijk actie worden ondernomen nu we er al zijn.
Dan kan vervolgens het infuus worden aangesloten en moet deze 2 uur lang inlopen. Het is best een lange zit, maar Lize klets er rustig, en bijdehand op los met alle medewerkers die ons helpen. Even later geeft ze zelf aan dat ze het niet meer spannend vind voor een volgende keer, omdat ze nu weet waar ze zijn moet en dat hier in het UMCG ook hele lieve dokters zijn. "Het is hier helemaal prima" aldus Lize.
Nadat het infuus klaar is wil ze graag dat het vlindertje weer wordt verwijderd, dus het zoekboek wordt er weer bijgehaald en binnen een paar tellen is het alweer klaar. We worden door de arts nog even snel bijgepraat over de bloedwaardes van het afgenomen bloed van vandaag. Ze zijn naar verwachting, kijkend naar waar Lize in de behandeling staat. Als laatste worden er nog 2 nieuwe kralen voor de kanjerketting gepakt en kunnen we om half drie weer naar huis.
