Het laatste bericht op deze blog was dat Lize zich weer iets beter leek te voelen na de ruggenprik met chemo en het verwijderen van de port-a-cath.
Vol goede moed begon ze dan ook aan de nieuwe schoolweek, maar al gauw bleek dat Lize veel last had van de bijwerkingen. Ze was vaak misselijk. De ochtend dat ze wel even naar school was, belde de juf al snel dat het niet zo goed ging, en hebben we haar weer opgehaald. De dagen daarna bleef ze ook spugen en was ze thuis. Op donderdag heeft ze de griepprik gekregen, waar ze op vrijdag ook veel last van had. Ze kreeg wat verhoging en voelde zich erg lamlendig. Dat werd dan ook een dagje op de bank. In het weekend krabbelde ze gelukkig weer wat op en kreeg ze weer wat energie terug.
Op maandagochtend 11 november was het weer tijd voor een controle in het UMCG. Daar bleek helaas dat de aanmaak van de witte bloedcellen van Lize erg laag was geworden en dat deze zelfs onder het minimum was gezakt. Het resultaat is een hele lage weerstand. Dit betekent dat wanneer er koorts optreedt met deze lage weerstand, we direct naar het ziekenhuis moeten gaan. Lize moet dan worden opgenomen om een antibiotica-kuur van meerdere dagen te krijgen. Dit is nodig omdat haar lichaam met zo’n lage weerstand een infectie niet zelf kan bestrijden.
Dit was een flinke domper en zagen we niet echt aankomen. Deze lage waarde betekent namelijk dat we extra voorzichtig moeten zijn en weinig risico mogen nemen. Daarom is het niet verstandig om Lize naar school te laten gaan. Dit vindt ze erg jammer, maar deze week komt ze gelukkig nog wel door met spelen, lezen en wat extra tijd op de bank voor de tv. Het lampionlopen kan gelukkig wel, omdat dit buiten is. Hier geniet ze ook enorm van! Om de witte bloedcellen weer wat te laten stijgen, mogen we deze week geen chemo-medicatie toedienen. Dit zou ervoor moeten zorgen dat de waarden weer wat verbeteren.
Maandag 18 november is er weer een nieuwe controle, en met het weglaten van de chemo verwachten we dat de weerstand weer wat beter zou moeten zijn. Helaas blijkt dat er geen verandering is in de waarden en dat de witte bloedcellen nog steeds net zo laag zijn als vorige week. Jammer! Ook deze week nemen we geen risico en houden we Lize thuis van school. Om haar wel betrokken te houden, sluit ze af en toe aan bij de klas via Klassencontact. Maar hier heeft Lize niet zoveel zin in, ook omdat de microfoon niet meer zo goed lijkt te werken en ze veel niet kan verstaan van wat er wordt uitgelegd via het scherm. Daarom werken we zelf wat met haar uit de werkboeken. Op vrijdag krijgt Lize als grote verrassing nog bezoek van Sinterklaas en twee Pieten bij de voordeur. Normaal zou ze deze zien op het werk van Marijn, maar ook daar kan ze jammer genoeg niet heen. Mega leuk dus dat Sinterklaas ons met een bezoekje vereert en de cadeautjes aan de deur afgeeft! Zelfs Fenne en Thijmen waren onder de indruk.
Dan, op maandag 25 november, gaan we met goede moed weer naar het UMCG om bloed te prikken voor controle. Maar ook nu is er helaas niets veranderd, en zijn de witte bloedcellen nog steeds enorm laag. Wat een teleurstelling, omdat we zo hadden gehoopt dat Lize weer wat sociale dingen kon oppakken en naar school zou kunnen. Ze is er in de middag even verdrietig om, want ze mist haar klas en juffen enorm. Weer een week thuis; we hadden het graag anders gezien. Er is nog wel extra onderzoek aangevraagd en hiervan krijgen we later in de week de uitslag, om te kijken of er niet iets sluimert dat haar witte bloedcellen laag houdt. Wel is er al gezien dat er geen leukemie actief is, wat toch een opluchting is. Gelukkig voelt Lize zich tot nu toe prima, en daarom is het des te vervelender dat ze niets mag. Hopelijk is dit dan ook echt de laatste week met deze lage waarden!
